Dit weekend stond op het programma een onvervalste Haagse derby in de 3e klasse B te weten Laakkwartier tegen Houtwijk. Ik kom niet zo vaak daar, maar vind het wel wat hebben dat complex midden in die typische Haagse woonwijk. Vooraf was het de nummer 7 tegen de nummer 9 en dat betekende dure punten in de strijd tegen een plek in de nacompetitie voor degradatie naar de 4e klasse..
Aangekomen op het sportpark aan de Jan van Beersstraat trof ik als eerste de vertegenwoordiger van Houtwijk. Na mijn laatste bezoek aan die club dit seizoen had er een merkwaardig voorval plaatsgevonden met een onterechte publicatie op het Haagsamateurvoetbal. Hij was het niet vergeten, vond ook dat er sprake was geweest van een misverstand en maakte duidelijk excuses. Kon ik wel waarderen en zo was het ook prima opgelost.
De wedstrijd was er natuurlijk eentje van ons kent ons en beide partijen wilden graag gaan voor de winst, in de wetenschap dat de heenwedstrijd door Laakkwartier was gewonnen, maar Houtwijk bezig is aan een duidelijke opmars. Ik had me dan ook voorgenomen om niet al te snel de rem erop te zetten, ging uit van een stevig potje voetbal en liet dat dan ook zoveel mogelijk gaan. Zelf denk ik dat het wel lukte, kon beperken tot 3 gele kaarten, waar ik niet omheen kon en in grote lijnen werd het wel van elkaar geaccepteerd.
Het scoreverloop verliep duidelijk anders dan de heenwedstrijd, want Houtwijk liep in de eerste helft vlotjes naar een 0-3 voorsprong, waarbij met name de derde goal behoorlijk werd betwist omdat de assistent-scheidsrechter van Laakkwartier buitenspel had gezien. Ik was het niet met hem eens en zo werd het doelpunt toch genoteerd. Kort voor rust scoorde de thuisclub tegen en zou je denken dat er alles gedaan wordt na de rust om door te drukken. Het tegenovergestelde gebeurde en na toepassen van voordeel (Houtwijk claimde een strafschop) werd direct de 1-4 gescoord. Wedstrijd zo goed als gespeeld dus en ondanks een tweede goal van Laakkwartier, wist ook Houtwijk nog een keer te scoren en eindigden we dus met 2-5 in het voordeel van de bezoekers.
Maar net voor het laatste fluitsignaal liep ik toch nog even tegen een klein probleem aan of beter gezegd tegen één van de spelers. Bij een duel om de bal raakte een speler in volle vaart uit evenwicht, stond ik dus op de verkeerde plek en raakte hij mij onbedoeld vol op de knie. De behandeling van de verzorger van Houtwijk was prima, de pijn bleef en iedereen was het erover eens, spel hervatten met die scheidsrechtersbal en dan zo snel mogelijk affluiten. Voor die twee minuten blessuretijd wilde niemand terugkomen.
Na een uitgebreide behandeling met ijs en douchen, ging ik uiteraard naar de bestuurskamer. Zoals bekend sta ik altijd open voor een babbel over de wedstrijd, maar ging het via de voorzitter van Laakkwartier al snel over de derde goal en hoe het mogelijk was dat ik hun assistent had laten staan. Uiteraard was die assistent de eerlijkste die je kan vinden en zat de scheids er dus naast. Voor mijn weerwoord dat een eerlijke assistent (net als de scheidsrechter) ook fouten kan maken had hij niet zoveel begrip. Ik voelde dat het een andere kant opging en na het vragen naar mijn leeftijd, vond de heer Jansen dat ik eigenlijk daarmee jonge scheidsrechters in de weg sta. Het zal ook wel een beetje te maken hebben gehad met de nederlaag, maar ik was het duidelijk niet met hem eens. Talentvolle jonge scheidsrechters zitten in het talententraject en stromen dus gewoon door, maar voor mijn stelling dat de jonge scheidsrechters die niet in het talententraject komen, gewoon moeten aan tonen dat ze beter zijn dan de ouderen, vond hij ook maar flauwekul. Ik liet het er maar bij en ging met mijn pijnlijke knie huiswaarts.
Overigens was bij de wedstrijd ook aanwezig geweest Maurizio Ceccucci, de huidige trainer van RKAVV en komend seizoen van Westlandia zo. Wellicht heb ik hem ooit nog wel eens gefloten, maar ken hem het beste als trainer van Haaglandia. Na afloop kwam hij me even opzoeken in de kleedkamer en werd gezellig bijgepraat. Dat zorgt voor wederzijds respect en zo hoort het ook, hopelijk kom ik hem nog wel een keer tegen volgend seizoen bij de Westland-cup.
Volgende week weer zo’n wedstrijd in de strijd om nacompetitie op het programma en wel in Delft DHL tegen Charlois. Nou ja, als de knie het gaat redden natuurlijk. In de volgende week verslag!