De bedoeling was om zaterdag weer eens een wedstrijd te bekijken van de CION dames, maar de Haagse Politie dames konden geen team op de been brengen en zo werd de wedstrijd uitgesteld en verplaatst naar woensdag 3 december om 20.00 uur. Uit de stand blijkt dat de HPSV een beetje achterloopt met de wedstrijden en zo begrijp ik wel dat er ingehaald moet worden, maar vrolijk zou ik van zo’n avondwedstrijd niet worden.
Een beetje uitslapen dan maar en later naar de Zwaluwenlaan, waar mijn kleinzoon met zijn JO16 team zou spelen tegen de leeftijdgenoten van Zwaluwen. Maar kennelijk was het Wetra veld daar onbespeelbaar en ging ook deze wedstrijd niet door. Het bracht me uiteindelijk naar Sportpark Harga met twee thuiswedstrijden voor Schiedamse teams en ik besloot bij allebei een helft te kijken.
De eerste helft keek ik bij HBSS tegen Hillegersberg en maakte vooraf een praatje met scheidsrechter Ricardo Mulder en de HBSS trainers Ton Pattinama en John de Wit. Het voetbal was niet van een hoog gehalte en eerlijk is eerlijk, uiteindelijk volgde ik het spel niet zo erg. Dat kwam omdat ik voormalig betaald voetballer én trainer Dick Beek tegen het lijf liep en daarmee bijna die gehele eerste helft mee in gesprek raakte. Dat was overigens zeer gezellig en was eigenlijk best onder de indruk van hoe fit hij nog is op zijn (bijna) 80 jarige leeftijd. In de rust dus een overstap naar Hermes DVS. Ik vernam later dat het bij HBSS 1-1 geworden was.
Hermes DVS speelde tegen De Egelantier Boys, een duel in de 4e klasse. Een belangrijke reden om de tweede helft daar te kijken was het feit dat de wedstrijd onder leiding stond van good-old Louis Wagner. Inmiddels is Louis ook alweer 70 en verdient het respect dat hij nog steeds zijn wedstrijdjes doet, maar vraag ik me ook af of het nog wel zo leuk is. Vanuit de KNVB zal geredeneerd worden dat ze hem nog hard nodig hebben, echter heb ik ook mijn vraagtekens. Het volgen is minimaal en ik weet niet of er iets bijzonders is gebeurd in de eerste helft, maar de samenwerking met de ASR van EB was gewoon nul.
Tot drie keer toe vlagde de ASR voor buitenspel en denk ik in alle gevallen terecht, maar werd hij genegeerd door Wagner, welke overigens in alle situaties gewoon totaal niet reageerde en dus verder liet spelen. De assistent-scheidsrechter van EB reageerde hierop als een klein kind, gooide voortdurend zijn vlag weg, riep hem toe dat hij ongetwijfeld thuis niets te vertellen heeft. Maar riep hem ook toe dat hij een randdebiel is en dat overschrijd natuurlijk alle grenzen. Louis liet het echter allemaal toe en nam totaal geen initiatief om in te grijpen. De ruststand was overigens 3-1 en dat bleef het ook. Ik verliet het Hargapark toch met enige verbazing.
Het weekend eindigde op zondag met muziek in de Harmonie. Na een tip van Leo Kattestaart besloot ik deze te volgen en zag ik dus op het podium de singer-songwriter Christine Oele, beter bekend onder de artiestennaam Vanwyck. Helaas was de bezetting in de zaal mager, maar was het optreden prima. Het verbindende verhaal tussen de nummers was wat saai en soms eentonig, dat werd echter weer volledig goedgemaakt met de muziek en zeker de uptempo nummers Flowers in the fields en Maybe, maybe not. Aanstaande zondag weer een (oude) tip van Leo en wel in Kantine Walhalla de Haagse band Yellofox.
Komend weekend de eerste keer dit seizoen richting Hoek van Holland voor de regio-derby HVC’10 tegen MVV’27. Dat mag in de 9e speelronde al een beetje een degradatiekraker worden genoemd. Beiden zullen dus gebrand zijn om de drie punten binnen te halen. En als het meezit, in de ochtend een nieuwe poging om de CION dames aan het werk te zien. Tot de volgende week!