Afgelopen donderdag was het weer eens tijd voor een Algemene Ledenvergadering van onze scheidsrechtersvereniging en zoals gebruikelijk verliep deze weer prima. Ook de opkomst was ruim voldoende en er waren twee speciale aanwezigen. De eerste was Herman Slootweg die een paar weken over is uit Oostenrijk en meteen van de gelegenheid gebruik maakte om mee te trainen. De tweede was Nico Gordijn, sinds jaar en dag club-scheidsrechter bij MVV ’27. Maar Nico is ook al sinds 1998 lid van onze vereniging en dat betekent dit jaar dus 25 jaar en recht op de zilveren speld van de COVS. Die werd hem door Hans Zwaard, inclusief een presentje, uitgereikt en het geeft maar weer eens aan dat we niet zo’n grote vereniging zijn, maar wel in het bezit van trouwe leden.
Mijn bezoekjes aan de theaters gaan in diverse samenstellingen. Zo ga ik regelmatig met mijn “drie vrouwen” (mijn vrouw, dochter en kleindochter) of met één van hen. Als er sprake is van jaren 70 of 80 dan is mijn kompaan meestal een oud-collega, maar wordt het Vlaamse artiesten dan zijn mijn bezoekjes aan België vrijwel altijd alleen. Ik dring ze mijn voorliefde voor Vlaamse muziek niet op, maar sinds kort is mijn dochter om. Dat komt doordat ze meerdere afleveringen heeft gezien van het programma Liefde voor muziek, de Belgische tegenhanger van Beste Zangers en daar maakte ze kennis met één van de populairste zangers van dit moment in België, te weten Metejoor. In Nederland heeft hij inmiddels ook al de nodige bekendheid gekregen door zijn duetten met Emma Heesters en Snelle. En zo was er dus afgelopen vrijdag weer een vader-dochter uitje en gingen we richting Antwerpen, waar Metejoor in het volgepakte Sportpaleis een spetterende show gaf. Met zo’n 16.000 aanwezigen was het genieten en waren er diverse gast-optredens inclusief die van de eerder genoemde Heesters en Snelle. Wat ik altijd weer prettig vind in Antwerpen is dat je in een prachtige P+R garage voor één euro kan parkeren en op vertoon van je toegangsticket de gehele dag gratis vervoer hebt in het OV.
Op zaterdag stond de competitiewedstrijd Kagia 1 tegen FC Oudewater 1 (2e klasse C) in Lisserbroek op het programma en dit keer had ik geen geluk met de weergoden. Ik denk overigens velen met mij en zag dat er hier en daar de wedstrijden op natuurgras waren afgekeurd. Zoals ik gewent ben bij Kagia was de ontvangst en begeleiding weer top en was er na afloop een prachtige schaal met veel lekkers voor de scheidsrechter. Tot nu toe hadden mijn wedstrijden dit seizoen veel doelpunten opgeleverd, echter bleef het dit keer bij 0-0. Dat betekende niet dat het saai was want het was een wedstrijd waar veel gebeurde en het alle kanten op kon, maar uiteindelijk ging de bal er niet in en was een gelijkspel het resultaat. Nu waren er wel buitenspel goals en ook aan beide kanten een keer vermeed hands in de 16meter, echter oordeelde ik in beide gevallen dat het geen strafbaar hands was. Daar waar de acceptatie aan de kant van Kagia prima was, liet vooral de bank van FC Oudewater zich van zijn slechtste kant zien en na eerder vermaand te hebben, moest er in de 2e helft toch echt opgetreden worden. Ik blijf het altijd een beetje knullig vinden, maar na eerst de verzorger met geel bestraft te hebben, bleef de trainer aanhouden met zijn commentaar in woord en gebaar en zal het duidelijk zijn wat het resultaat was. Het ontsierde de wedstrijd een beetje, want in het veld was het prima en bleef het daar bij één gele kaart en die kon ik wel begrijpen. Als voetballer zou ik dezelfde overtreding ook gemaakt hebben. Bleef nog één merkwaardig incident over, ik liet in de wedstrijd blijken dat ik het uitstekend naar mijn zin had, ondanks het slechte weer. Enige supporters van FC Oudewater waren het kennelijk niet gewent dat een scheidsrechter plezier heeft in zijn hobby en lieten dat op een nogal negatieve wijze blijken. Ik liet het maar voor wat het was.
Komend weekend is mijn aanwezigheid weer in de 2e klasse D en wordt het in Rotterdam Neptunus-Schiebroek 1 tegen Nieuwerkerk 1. Tot de volgende week!