De week van Wim – seizoen 2022/2023 (8)

Tijdens het fysieke ongemak van mijn vrouw (gescheurde enkelbanden) waren de bezoekjes aan de wedstrijden van onze kleinkinderen de afgelopen tijd beperkt, maar deze zaterdag was het, inclusief mijn eigen wedstrijd, weer eens volle bak.

Om half negen waren we al present op het VFC-complex voor de wedstrijd VFC JO-13 tegen GLZ/Delfshaven JO-13. In het VFC team speelt de jongste kleinzoon. Enige weken terug had ik het over het fase-voetbal dat nog niet zo goed werkt en ook in deze afdeling zitten twee teams die veel te sterk zijn en dus alles met dubbele cijfers winnen. Maar de teams van VFC en GLZ waren gelukkig gelijkwaardig en zo ontwikkelde er een hele leuke en spannende wedstrijd. Enthousiast publiek en iedereen vermaakte zich ondanks dat het 0-0 bleef.

Nu heb ik bij die wedstrijden uiteraard altijd ook een beetje extra aandacht voor de scheidsrechter. In het KNVB-aanstellingen portaal zag ik dat het een starter was, die bij de thuisclub zijn partijtjes fluit en inmiddels ook voor de KNVB bij andere jeugdwedstrijden. Hij deed het prima, was duidelijk en kreeg van mij een dikke voldoende. Na afloop vertelde mijn kleinzoon dat hij nog een wedstrijd ging spelen in een ander team, het was verleidelijk maar oma en opa hadden ook nog een bezoekje gepland aan de CION-dames en dus werd de ochtend vervolgd in de Broekpolder.

Op het CION-complex viel als eerste op dat de nieuwbouw gestaag vordert, maar ik ben benieuwd hoe de ontwikkelingen nu gaan, zeker omdat er toch weer fusieplannen zijn met Deltasport. Voor de CION-dames (met onze oudste kleindochter) stond op het programma de wedstrijd tegen de dames van Westlandia. Al snel bleek dat de CION-dames wat sterker waren dan Westlandia en dat zorgde voor een snelle voorsprong, uiteindelijk werd er met 11-2 gewonnen. Gelukkig heeft het team dit jaar voldoende dames en zo krijgt iedereen uiteraard een reserve-beurt. Zo kwam onze kleindochter pas in  de 2e helft in het veld en dit keer niet op haar vertrouwde positie linksback, maar links voor. Nu kunnen haar broer en neef aardig scoren en ook opa schoot ze er in het verleden makkelijk in en dus dacht ze waarschijnlijk, dat moet ik ook kunnen. In een vloek en een zucht lagen er twee in en dat waren zeker geen intikkertjes. Langs de kant dus een trotse oma en opa.

Na een snelle tussenstop thuis ging mijn reis vervolgens naar Zoetermeer voor mijn wedstrijd DWO tegen Nieuwkoop. Via de radio had ik inmiddels meegekregen dat het nog wel een dingetje zou kunnen  worden  om daar te komen aangezien actievoerders de Utrechtsebaan bij Den Haag hadden geblokkeerd voor een demonstratie. Nu vind ik dat demonstreren een goed recht is, de hinder die je er door ondervind meestal wel overkomelijk is, maar deze plek toch tot (levens)gevaarlijke situaties kan leiden. Ondanks enige vertraging, arriveerde ik toch op tijd in het mooie Westerpark.

Uit het gesprekje vooraf in de bestuurskamer bleek dat het hoofdveld al enige tijd onbespeelbaar is door verkeerd onderhoud. Dat was jammer want het veld heeft een mooie ligging, maar het alternatief op veld 3 (kunstgras) was ook prima. De wedstrijd was er eentje tussen de nummers vier en vijf en beide teams wilden natuurlijk bijblijven en dat was tijdens de wedstrijd zeker te merken. DWO speelde een uitstekende eerste helft en ging dan ook terecht rusten met een 2-0 voorsprong, maar een hogere score had niet misstaan. In de tweede helft waren ze het ineens helemaal kwijt en binnen tien minuten had Nieuwkoop de stand rechtgetrokken en volgde naar mijn beleving een uitermate leuke en spannende laatste half uur. Doelpunten bleven lang uit, maar kort voor tijd scoorde DWO uit een strafschop 3-2 en je zou denken de deur gaat op slot. Gebeurde echter niet en zo werd in de slotseconden de 3-3 door Nieuwkoop binnen gewerkt.

Zelf had ik een uiterst vermakelijke middag, maar waren er toch ook wel een paar kanttekeningen. Assistent-scheidsrechters die hun taak anders uitvoeren dan dat je wilt en dan begrijpt u het wel, bij zuivere doelpunten proberen met een vlagsignaal de scheidsrechter op een andere gedachte te brengen, waardoor je ook nog te maken krijgt met irritatie van spelers etc. want ja die assistent zou je toch zeker op zijn blauwe ogen moeten geloven. Verder was de trainer van de bezoekers meerdere keren nadrukkelijk aanwezig, niet alleen tegen mij maar ook tegen spelers en trainer van de thuisclub. Na hem twee keer gewaarschuwd te hebben, was ik er in de tweede helft klaar mee en toonde hem de gele kaart. Het had effect en daar ging het om, maar achteraf realiseerde ik mezelf best dat een andere kleur misschien ook wel had gekund.

Na afloop in de bestuurskamer was het nog uitermate gezellig met enige vertegenwoordigers van DWO die net als ik trouw bezoeker bleken te zijn van het Pop-podium de Boerderij in Zoetermeer en trainer Dennis Olman, met wie ik altijd op een goede en respectvolle manier de wedstrijd kan nabespreken of hij nu wint of verliest. Of zoals dit keer natuurlijk gelijkspeelt.

Volgende week ga ik het Westland weer eens in voor de derby tussen Verburgh en LYRA, de nummers drie en twee in de derde klasse B. Ook in dit geval dus weer veel bekenden tegenkomen, tot de volgende week !!!